MOTORLORRIE PERKEBUNAN

MOTORLORRIE
SUIKER / suikerrietplantage

Motorlorrie, ook wel relauto. Tot in de jaren 80, ik nog steeds het gevoel dicht bij de rit te genieten rond de boerderij of plantage gebieden om uit zelfs met dit voertuig. Dus denk eraan, had ook reisde van plantage Djengkol menmepuh in District Plosoklaten van de regio in het district Kandat Galoean Kediri. Vraag niet hoe lang, dat is duidelijk meer dan een uur. Een zeer lange tijd bij gebruik van andere voertuigen, zoals auto's of motorfietsen.

Remembering die dagen, de vader, die deel uitmaakte van plantage-arbeiders ijzer met vier wielen voertuig, was de bestuurder. Stoomtrein langs het spoor van suikerriet uit de garage in Djengkol emplacement, daarna zuidwaarts naar het gebied van doorvoer voor een moment bij de volgende nationale wateren Duwet emplacement, ga dan naar het westen te Galoean in Kandat. Vertrek locaties voorsprong op de middag tot de avond, ongeveer twee en een half uur.

Een andere naam Motorlorrie is Dreksi (Draizinen), kan dit voertuig worden gereden tot 60 kilometer per uur. Uur het maken van de reis is lang, zo voorbij met de trein transporteren suikerriet of andere soortgelijk voertuig, maar toch moeten zoeken naar de kruising en dubbelspoor, vergeet om te reizen in de plantage was er geen verkeerscontrole passerende voertuigen op rails, als een grote treinreis traject.

Motorlorrie, vroeger gebruikt als een voertuig voor inspectie van de sintel tuinen en kijk direct in het veld of het gebied van elke plantage. Spoorlijn - zijn, het verband tussen milieu van plaatsing of plantage suikerfabrieken met een afstand van ongeveer 70 tot 10 kilometer van de fabriek. Helaas is in het belang van efficiency nu het voertuig niet meer gebruikt. Als een grote trein, kan motorlorrie lopen vooruit en achteruit.

De eerste foto hierboven is een motorlorrie gebruikt in de Sugar fabrieken Jember Semboro in Oost-Java, die al sinds 1928 (Tropenmuseum fotocollectie). Terwijl de tweede foto (sorry beschadigde foto) is een foto genomen in Djengkol plantages in de jaren 1980. Ik herinner me, op dat moment nam ik deel aan deze foto.


===
MOTORLORRIE

PABRIK GULA/ PERKEBUNAN TEBU

Motorlorrie, disebut juga dengan relauto. Hingga tahun 80 an, saya masih merasakan menikmati perjalanan dekat sekitar perkebunan atau bahkan keluar area perkebunan dengan kendaraan ini. Jadi teringat, pernah pula menmepuh perjalanan dari perkebunan Djengkol di Kecamatan Plosoklaten ke wilayah Galoean di Kecamatan Kandat Kediri. Jangan tanya berapa lama, yang jelas lebih dari satu jam. Sebuah waktu yang sangat lama bila menggunakan kendaraan darat lainnya, missal mobil atau sepeda motor.

Teringat kala itu, bapak yang memang buruh perkebunan bagian kendaraan beroda besi empat ini, adalah pengemudinya. Menyusuri rel keretapi uap pengangkut tebu dari garasi di emplacement Djengkol, lalu kea rah selatan menuju daerah Wates selanjutnya transit sejenak di emplasemen Duwet, lalu menuju kea rah barat menuju Galoean di Kandat. Berangkat siang hingga lokasi jelang sore, kurang lebih sekitar dua setengah jam.

Sebutan lain Motorlorrie adalah Dreksi (Draizinen), kendaraan ini bisa dipacu hingga 60 kilometer per jam. Jam membuat lama perjalanan adalah, bila berpapasan dengan kereta pengangkut tebu atau kendaraan serupa lainnya, harus mencari persimpangan dan jalur ganda dulu, mengingat untuk perjalanan di perkebunan tidak ada pengatur lalu lintas kendaraan yang melintas di rel, layaknya perjalanan lintasan kereta api besar.

Motorlorrie, dulunya digunakan sebagai kendaraan para sinder kebun untuk inspeksi dan melihat langsung ke lapangan atau wilayah perkebunannya masing masing. Jalur rel – nya, menghubungkan dari emplacement atau lingkungan pabrik gula dengan perkebunan yang jauhnya sekitar 7 – 10 kilometer dari pabrik. Sayangnya, demi efisiensi kini kendaraan itu sudah tidak digunakan lagi. Layaknya kereta api besar, motorlorrie bisa berjalan maju dan mundur.

Gambar pertama diatas adalah sebuah motorlorrie yang digunakan di Pabrik Gula Semboro di Jember Jawa Timur yang beroperasi sejak 1928 (foto koleksi Tropenmuseum). Sementara gambar kedua (maaf foto rusak) adalah foto yang diambil di perkebunan Djengkol pada tahun 1980an. Saya teringat, kala itu saya ikut serta dalam foto ini.